Bijna 38 was ik toen mijn hart begon te spreken. Het was wakker geschud na jarenlang door het hoofd te zijn geleid. Mijn hart had heel even echte liefde gevoeld en wilde die houden. Het voelde warm en fijn. Maar mijn hart was gekwetst. Gekwetst door het leven, door mensen. Daarom had mijn hoofd besloten nooit meer liefde toe te laten. Liefde deed immers zeer. ALTIJD. Mijn hoofd had een muur opgebouwd rond mijn hart. Om het te beschermen. Heel zorgzaam en lief van mijn hoofd maar eigenlijk had ik er nooit om gevraagd. Toch vond mijn hoofd dat het beter was zo. Geen hartzeer meer. Hoe fijn was dat?
#hulp
Feestdagen stress? Voor mij niet meer.
Feestdagenstress? Voor mij niet (meer)
Nu Corona naar de achtergrond verdwijnt flitst de stress die feestdagen heet weer door mijn hoofd. Ik denk aan hoe het voor Corona ging. Dát wil ik dus echt niet meer. Ik haal mijn oude draaiboek weer uit de kast. Mogelijk dat jij er ook iets aan hebt.
Gekwetst stuk
Wanneer was jij voor het laatst onbevangen blij? En mogelijk nog belangrijker: wat is er met je gebeurd dat je niet meer echt blij kan zijn? Mij is het ook overkomen. Ik was mijn onbevangenheid ergens kwijt geraakt. Lees er alles over in mijn blog.
Hoe Corona ons leven verandert
Steeds vaker duiken berichten over sterke toename van stress op. De verwachting is dat over een half jaar de verzoeken om hulp enorm zullen stijgen. Het lijkt erop dat Corona ons keihard confronteert met onszelf.