Neem bijvoorbeeld mijzelf. Omdat een jongetje bij mij ooit een spin achter in m’n trui had gestopt was ik niet gewoon bang maar panisch voor spinnen. Bij het zien alleen al ging ik letterlijk onderuit. Ging buiten staan wachten als er een in huis was en ik alleen thuis. Ik ben ooit op het aanrecht tegenover de gootsteen geklommen omdat ik er een in de spoelbak zag. Gevolg was dat ik in m’n angst er vanaf viel en m’n heup kneusde. Het werd een obsessie. Iedere keer vertelde ik mezelf dat spinnen eng waren en bij iedere gedachte werd de angst groter en de mogelijke gevolgen van alleen al de gedachte wat mij zou kunnen overkomen erger. Zelfs een plaatje bracht bij in paniek. De spin werd mijn grootste beer op de weg die tussen mij en mijn droom, een huis buiten met een moestuin en kippen in kwam te staan. Tot de dag dat ik besefte dat als ik m’n droom wilde leven ik iets aan m’n angst moest doen.
Met de Body Mind Release methode leerde ik mijn angst een plek te geven waarbij het niet meer de overhand neemt bij mij. Nee ik knuffel geen spinnen en als er eentje zit die groter is dan gemiddeld vraag ik nog om hulp, maar het beheerst mijn leven niet meer. Ik geniet nu van m’n moestuin. Kom ik er een tegen dan ga ik rustig even verderop verder. Maar ik blijf rustig en deal ermee.
Het leren omgaan met en het loslaten van mijn angst heeft ervoor gezorgd dat ik m’n vrijheid terug heb. Ik sta zelf weer aan het roer van de richting die ik wil gaan. In de drie jaar dat wij hier nu wonen heb ik zoveel teruggekregen wat ik in al die jaren verloren was. Ik doe mezelf niet meer tekort en geniet van alles wat ik teruggekregen heb door mijn angst los te laten.
Wanneer was ik voor het laatst blij?
En toen was daar dat theezakje dat aan me vroeg: wanneer was jij voor het laatst echt blij? In mijn drukte viel ik ineens stil. Wanneer was ik blij? Echt blij???? Ik kon het oprecht niet zeggen. Zelfs toen mijn kat na negen maanden gevonden werd op vijftien kilometer afstand van huis lag er een schaduw over m’n blijdschap. Door alles wat ik had meegemaakt. De klik van de waterkoker haalde mij uit m’n gepeins. Ik zette thee en besloot dat het even klaar was. De telefoon ging, appjes stroomden binnen en een SMS dat ik voicemail had negeerde ik. Nu was ik even aan de beurt. Met een mega groot glas thee zakte ik op de bank.
0 Reacties