Ik heb het ook gedaan. En wat ik allemaal tegenkwam! Ik ben midden in wat er uit m’n rugzak kwam gaan zitten. Mooie maar ook negatieve gevoelens. Overtuigingen die me tegenhouden maar ook aansporen door te gaan en zo mijn leven mooi kleuren. Ze liggen overal om me heen verspreid.
Als ik de kleine vakjes openmaak zie ik verdriet, gekwetstheid, boosheid en angst. Dat hoort bij het stapeltje overbodig, dat weet ik, maar wegdoen is een dingetje. Ik weet dat het me belemmert maar het waarschuwt me ook om niet in dezelfde kuil te stappen. Alleen dat besef al maakt het minder negatief. Het mag blijven maar ik ben er niet meer afhankelijk van. En soms boosheid tonen geeft ook m’n grenzen aan.
Helemaal onderin in een naadje vind ik weggemoffeld trots, blijdschap en geluk. Dat vind ik raar. Als ik m’n leven overzie dan heb ik heel veel om trots op en blij over te zijn. Dat stop ik vanaf nu in het vak dat in het deksel zit. Dan kan ik er altijd en makkelijk bij.
Nu ik eens flink opgeruimd heb is er weer ruimte! Ik neem me voor die te vullen met dingen die m’n leven verrijken en mij als mens te laten groeien. Uitdagingen die ik het hoofd wil bieden zodat ze het straks niet meer zijn krijgen zeker een plek. Ze negeren of ontkennen heeft geen zin. Ze horen bij het leven en houden me scherp.
Als ik m’n uitdagingen een plek heb gegeven zie ik dat er nog steeds ruimte is. Daar stop ik extra energie, balans, geluk, humor (want wie kan zonder), liefde en vrije tijd (heel belangrijk!) in. Deze zaken zie ik meteen als ik m’n rugzak open. Ze zijn mijn kurk waarop ik drijf. Ik zei al dat humor of eigenlijk lachen heel belangrijk voor me is. Eigenlijk is dat het voor iedereen. Het is gezond! Je kunt niet zonder. En hoe somber je ook bent, er komt altijd weer een moment dat er een glimlach rond je lippen verschijnt. Het trekt je uit het donker op weg naar het licht.
En dan echt als allerlaatste leg ik op een bed van bubbeltjes plastic: positiviteit. Dat wat je uitstraalt trek je aan maar geef je ook af en door. Daarom is het zo belangrijk dat je hiermee goed omgaat. Ik geef het de meeste en belangrijkste ruimte in m’n rugzak.
Nu ik mijn rugzak geleegd en opgeruimd heb is hij een stuk beter mee te dragen. Ik kan weer een tijd vooruit. Probeer het ook eens. Schep orde in de chaos. Deel opnieuw in. Bevalt het niet? Dan begin je opnieuw. Het zal je goed doen.
Helemaal onderin in een naadje vind ik weggemoffeld trots, blijdschap en geluk. Dat vind ik raar. Als ik m’n leven overzie dan heb ik heel veel om trots op en blij over te zijn. Dat stop ik vanaf nu in het vak dat in het deksel zit. Dan kan ik er altijd en makkelijk bij.
Nu ik eens flink opgeruimd heb is er weer ruimte! Ik neem me voor die te vullen met dingen die m’n leven verrijken en mij als mens te laten groeien. Uitdagingen die ik het hoofd wil bieden zodat ze het straks niet meer zijn krijgen zeker een plek. Ze negeren of ontkennen heeft geen zin. Ze horen bij het leven en houden me scherp.
Als ik m’n uitdagingen een plek heb gegeven zie ik dat er nog steeds ruimte is. Daar stop ik extra energie, balans, geluk, humor (want wie kan zonder), liefde en vrije tijd (heel belangrijk!) in. Deze zaken zie ik meteen als ik m’n rugzak open. Ze zijn mijn kurk waarop ik drijf. Ik zei al dat humor of eigenlijk lachen heel belangrijk voor me is. Eigenlijk is dat het voor iedereen. Het is gezond! Je kunt niet zonder. En hoe somber je ook bent, er komt altijd weer een moment dat er een glimlach rond je lippen verschijnt. Het trekt je uit het donker op weg naar het licht.
En dan echt als allerlaatste leg ik op een bed van bubbeltjes plastic: positiviteit. Dat wat je uitstraalt trek je aan maar geef je ook af en door. Daarom is het zo belangrijk dat je hiermee goed omgaat. Ik geef het de meeste en belangrijkste ruimte in m’n rugzak.
Nu ik mijn rugzak geleegd en opgeruimd heb is hij een stuk beter mee te dragen. Ik kan weer een tijd vooruit. Probeer het ook eens. Schep orde in de chaos. Deel opnieuw in. Bevalt het niet? Dan begin je opnieuw. Het zal je goed doen.
0 Reacties